Big Creek Slim (DK) Blues Move2Blues Hasselt (08-09-2022) report & photo credits: Freddie info club: Move2Blues info artist: Big Creek Slim (DK) © Rootsville 2022

Ook al zitten we al een tijdje terug in de juiste flow toch duiken links en rechts ook nog een beetje de naweeën op van die akelige Corona periode. Soms is dit zelfs goed te noemen zoals gisteren bij 'Move2Blues' te Hasselt. Daar hielden ze zich (gelukkig voor ons) aan een contract met de Deense blues man 'Big Creek Slim' en dat zullen ze in de jeneverstad geweten hebben. Letterlijk en figuurlijk hangen hier donkere wolken boven de 'MOD' maar verrassend is dit niet. Hopelijk hoeft de organisatie van 'Move2Blues' er ook niet verder onder te lijden en valt alles misschien daardoor wel in een 'betere' plooi.

Marc Rune oftewel Big Creek Slim zag het levenslicht in het kleine stadje Ikast en tijdens zijn jeugd kwam daar nog eens de openbaring van de blues bij. Mijn eerste contact met deze 'Big Creek Slim' is er eentje van enkele jaren geleden toen een pakketje CD' van het label 'Straight Shooter Records' in de brievenbus viel. CD's met uiteraard er ook eentje bij van Big Creek Slim. Een blues & roots label dat werd opgericht in 1998 door de bij ons wel bekende Peter Nande. Door het succes werd het team uitgereid met Lene Bruun en Christian Bungaard en met standplaats Kopenhagen tekenen ze resoluut voor standvastige blues. Straight Shooter, Straight Blues.

Aan de zijde van 'Big Creek Slim staan Roger Wade op harmonica, Jaska Prepula op basgitaar en Mikko Peltola achter de drums. Te verwachten was straight Chicago blues met een snuifje Delta een flashback naar iconen als Howlin' Wolf, Little Walter en Slim Harpo om er maar enkelen te noemen.

Met 'We Gotta Rock Tonight' openen ze hier met een statement dat het ganse concert zou blijven nazinderen. 'Big Creek Slim' dat is diezelfde rauwe en ongepolijste blues zoals Chester Burnett ons destijds kwam te brengen en met 'Who's Your Mama' rest er enkel het verschil dat Marc Rune blank is. Het blues gevoel zoals de cottonpickers het hadden en zijn afgeleefde gitaar brengen ons terug naar de Chess era.

Roger Wade speelt met juist diezelfde intensiteit zoals we die kennen van een Marion Walter Jacobs aka Little Walter en bij het door de speakers galmen van 'Moaning at Midnight' is Howlin' Wolf niet ver af. Lang geleden dat ik die authentieke ol'school blues nog hoorde spelen en het werd alsmaar intenser. Je zag het aan de aanwezigen dat iedereen hier aan het genieten was van 'de' blues pur sang.

De ritme sectie met Jaska Prepula en Mikko Peltola zten op dezelfde golflengte en zo klonk plots zelfs een 'Bo Diddley' door de boxen en was het voor de oude knarren onder ons zelfs moeilijk om te blijven stilstaan. Voeg daarbij nog 'I Got Love If You Want It' van Slim Harpo en zo krijgen we hier blues om van te snoepen. Old School blues met de beleving alsof we in één of andere juke joint in de Mississippi Delta zitten was wat 'Move2Blues' ons hier kwam te geven als een vroeg kerstmis geschenk. 99% hier vanavond heeft er van genoten en er zal altijd die one percent blijven. Knappe start van een hopelijk nieuw seizoen zonder zorgen voor 'Move2Blues'. Volgende afspraak op 13 oktober met de rockin' blues van Ray Fuller en zijn band. Big Creek Slim, mean as Howlin' Wolf, black as blues can be!